زمستان سرد و روزهای بی نان کابل

مسیح داریوش

در حالی که فصل سرمای امسال با قیمتی و بیکاری نزدیک  می شود شماری از باشندگان شهر کابل از قیمت مواد سوختی در شهر نگران است و می گوید در صورت ادامه بیکاری مردم حتا نان نخواهد یافت و خرید مواد سوخت که در قدم بعدی قرار دارد

این باشندگان می گوید در آستانه فرارسیدن سرما زمستان نبود کاروبار باعث شده است تا این شهروندان نتوانند سوخت مورد نیاز خویش را برای زمستان تامین کنند

قیمتی چوب و ذغال سنگ یک طرف و بیکاری طاقت فرسای از سوی دیگر باعث شده است که اکثر باشندگان فقیر شهر شب و روز را در سرمای سوزان بسر ببرند

صغرا زنی میان سالی است که روزانه در شهر گدایی می کنند ویک روز در میان مقدار پول را که جمع می کند یک سیر چوب می خرد او می گوید شوهرم از شدت پیری دیگر کار نمیتواند و روزانه در شهر برای یک لقمه نان پیش هرکسی دست دراز می کنم و مقدار پول را که روزانه بدست می آورم،چند قرص نان می شود و در این فصل زمستان، مقداری چوب برای گرم کردن اتاق می خرم

او می گوید”یک خروار چوب خشک در شهر کابل ۶۷۰۰ افغانی است و من روزانه صد افغانی هم از مردم جمع کرده نمیتوانم و مجبور هستم با اندک چوب خشک که به صورت روزانه می خرم زمستان را سپری کنم” او گفت چند تا نواسه خرد سال دارم و از مجبوری آنان را برای جمع آوری زباله ها به شهر می فرستم که هم لقمه نان برای خود شان پیدا کنند و مقدارآشغال  که از شهر جمع آوری می کنند برای شب کمکی شود.

او می گوید گدایی سخت است و شرم آور ولی گرسنگی را تحمل کردن هم کار آسانی نیست برای من که بزرگسالم قابل تحمل باشد ولی برای چند بچه خرد سال که هنوز از زندگی شان چند سال را سپری نکردند تحمل گرسنگی ناممکن است.

حلیم مردی دیگری است که روزانه در شهر کابل کراچی دارد و باربری می کند او می گوید در طول روز فقط یکصدو پنجا تا دوصد افغانی کار می کنم  و صبح وقت برای کار به بازار می آیم و شام ناوقت به خانه می روم تا لقمه نان برای خانواده ام  ببرم ولی در شهر کابل هم اکنون کاروباری وجود ندارد

او می گوید اگر روزانه دو وعده غدا بخورم برای خانواده ام شب فقط ۱۰۰ افغانی میماند و اگر دو وعده غذا را نان خشک بخورم یک مقدار بیشتر می ماند و روزانه همیشه تلاش می کنم  فقط  نان خشک بخورم تا برای خانواده ام یک چیزی شود او می گوید با وجود که روزانه خیلی سرد است ولی هم اکنون که فصل سرما در کابل فرارسیده است هنوز ما بخاری در خانه نگذاشته ایم و صندلی هم نداریم فقط منتظریم که سال پیش تر برود و ما بتوانیم تا فصل گرما با مقدار ذغال که داریم زمستان را بگذرانیم

او می گوید یک سیر ذغال هم اکنون در کابل ۷۰ افغانی است و درآمد روزانه ما کمتر از دوصدافغانی است و اگر ما از این مقطع سال شروع به خریدن ذغال برای گرم کردن کنیم خانواده ام از گرسنگی خواهد مرد.

پس از به قدرت رسیدن طالبان مردم با چالشهای جدی برای شب و روز کردن زندگی شان روبرو است،اکثریت مردم در این شرایط تهیه سه وعده غذا برای شان را ندارند و سازمان ملل هشدار داده است که اقتصاد افغانستان هم اکنون رو به سقوط است و در صورت که جهان توجه جدی به این امر نکنند در افغانستان شاهد یک فاجعه بزرگ بشری خواهیم بود.