آرایشگاه های بدون مشتری کابل، آرایشگران:روزهامنتظر میمانیم ولی کسی سر نمی زند

فروزان ناصری

پس از چهار ماه حضور طالبان در کابل وضعیت آرایشگاهای زنان روبه سقوط است و اکثر آرایشگران زن یا کرکره های آرایشگاهای شان را پایین کشیدند و یا در وضعیت بد اقتصادی به سر می برند.

این آرایشگران می گویند دیگر کار آرایشگری رونق سابق را ندارند و با گذشت هر روز مشتری های آنان کمتر می شوند اکنون این آرایشگران در روزهای عروسی مشتری دارند و در طول هفته هیچ مشتری زن جهت آرایش به این آرایشگاه ها سر نمی زنند.

نگین آرایشگر که بیش از ۳۰ سال سابقه آرایشگری دارد می گوید پس از آمدن طالبان دیگر بازار های آنان به صورت کامل ورشکسته شده است و اکنون روزها منتظر می ماند تا کسی سر به آرایشگاه بزنند ولی آنهم وجود ندارد.

او می گوید اکثر کارمندان و معلمان روزانه جهت اصلاح موی و آرایش هر روز به آرایشگاه می آمدند ولی پس از تعطیلی مکاتب و خانه نشینی کارمندان زن در ادارات دولتی هیج مشتری ندارند و فقط در مراسم عروسی ها مشتری دارند.

این آرایشگر می گوید قیمتی روی همه چیز تاثیرات خود را داشته است ولی محدویت شدید بر وضعیت زنان و بسته بودن مکتب ها و دانشگاه ها کار آنان را با چالش جدی مواجه کرده است .

آرایشگاه ستاره نیز در سرکاریز کابل موقعیت دارد که قبل از تغییرات سیاسی در کشور روزانه دها مشتری داشت ولی اکنون به دلیل نبودن مشتری با چالش بقا و ادامه دادن مواجه شده است.

آرایشگر این آرایشگاه می گوید به دلیل از دست دادن مشتری سه شاگرد خود را از جواب دادم و اکنون فقط یک شاگرد دارم و در طول هفته گذشته فقط سه خانم جهت آرایش آمدند.

او می گوید اکنون شهر وضعیت اش کاملا متفاوت است،خانم ها چندان به آرایش توجه نمی کنند و خانم های کارمند و معلمان زن که جهت اصلاح و نخ روی می آمدند دیگر نمی آیند و این باعث شده است تا کسب و کار آرایشگری رو به سقوط برود.

این آرایشگر می گوید قیمتی و وضعیت موجود حتا روی آرایش عروس ها تاثیر داشته است قبلا وقتی یک عروسی می شد با هر عروس ده خانم دیگر می آمدند و آرایش می کردند ولی اکنون دو الی سه خانم با هر عروسی می آیند که به کار و درامد ما صدمه می زند.

در چهار ماه حضور طالبان شهر به صورت خودکار چهره عوض کرده است دیگر خبری از دختران سیه چشم کابل نیست که با عشوه روی جاده ها کابل قدم بردارند ویا خرید کنند.

اکنون شهر کابل با چالش گرسنگی مواجه است که باید هر مرد و زن باشنده شهر برای زندگی تلاش کنند و مهم نیست با چه سیمای آراسته باشد یا نباشد اما مبارزه کند.

از طرف هم محدویت ها اعمال شده بر زنان،منع رفتن کارمندان زن به ادارات دولتی،بسته بودن مکتب های دخترانه از صنف ششم به بالا و بسته بودن دانشگاها دولتی بر روی دختران مولفه های است که شهر کابل پر ازدحام را به شهر خلوت و بی روح تبدیل کرده است.